Alles op een rijtje

Gisteren had ons ukkietje nog teveel water in zijn lijfje. De lever was er zelfs van gezwollen. De slijmpjes werden ook groen, tekenen van een longinfectie. Vandaag hebben we de cardioloog gesproken. De uitleg was rustig, uitvoerig en adequaat. Ook de psycholoog kwam even langs, zeer opluchtend. Ze nemen echt wel de tijd om je op je gemak te stellen. Alles eens op een rijtje:

1. De dip van zaterdagnacht is hoogstwaarschijnlijk te wijten aan de kleine vernauwing in de kransslagader. Door medicatie (iets analoog aan een beta-blokker) wordt zijn hart tot rust gebracht, zodat het minder zuurstof verbruikt, waardoor die vernauwing minder relevant is. Wel in het hoofd houden natuurlijk. Zo’n dip is echter niet meer voorgekomen, wat positief is.
2. Als Nandje van kant gewisseld wordt, verschuifd het beademingsbuisje een beetje. Soms raakt dit een zenuw, die het hart eventjes trager laat kloppen, en waardoor de bloeddruk even naar beneden gaat. Nandje recupereert hiervan echter terug snel (binnen enkele seconden). Het kan ook voorkomen bij aspiratie van de slijmen. In het dagelijkse leven komt dit ook voor (soms bij het hoesten), en merk je dit niet. Aangezien Nandje continu gemonitord wordt, is dit wel zichtbaar.
3. De antibiotica tegen de longinfectie slaat aan, er is reeds minder slijmontwikkeling.
4. De rechterkamer van het hart heeft het wat moeilijk : ze slaat iets later dan de rest van het hart. De oorzaak zit in de combinatie van de infectie, het vocht en de vernauwing van de longslagaders. Aangezien de eerste twee factoren gunstig evolueren, is er geen noodzaak om de longslagaders aan te pakken. Mocht de rechter hartkamer niet recuperen de komende dagen, wordt dit echter terug geevalueerd, eventueel met een catheterisatie (kijkoperatie) en dilatatie.
5. De linkerhartkamer die verdikt was, herstelt mooi volgens verwachting en neemt terug normale vormen aan.
6. De ontwatering verloopt vlot, de lever is terug normaal van proportie.

Samenvatting : de arts heeft er alle vertrouwen in dat de beademing de komende dagen verwijderd kan worden. Men gaat dit evenwel alleen proberen als alle parameters goed zijn: liever een dagje wachten dan problemen. We kregen de garantie dat, als er toch ernstige zorgen zijn, men dit de facto direct meldt en bespreekt. Men windt er geen doekjes om en men probeert niets mooier voor te stellen dan ze zijn. Ook niet voor onze gemoedsrust. Wat op zich dan weer een geruststelling is : we hebben zo’n nieuws (nog) niet gekregen. De operatie is perfect verlopen, de schade is hersteld. Alleen nog de post-operatieve fenomenen – perfect gekend en deels verwacht – blijven over. We moeten echter voorbereid zijn op een kleine stap terug – waarzeggers zijn de artsen niet!

Genoeg medische praat. Nandje was deze morgen terug wat boos (een bed-bad is NIET leuk, liever een ECHT bad waar ik in kan plonzen). Het wisselen gaat vlot, doet veeeeeeeeel pipi. Voor de rest is hij rustig (kan ook niet anders, hij slaapt) en hij klaagt niet over zijn eten 🙂 . De afkickverschijnselen worden zo zacht mogelijk opgevangen. Hij kan er echter wel wat nukkig van zijn. Maar dat mag hij van ons. Voorlopig toch.

Hij kreeg ook zijn rompertje aan: wat een verschil! Hij ziet er meer Nand uit, en minder patiënt. Hij is zo knuffelbaar!