Ju Ju Paardje

Ju ju paardje, ‘k ben in het UZ. Op mijn mama’s schootje, dat is nu bezet. Ik lig hier lang en echt niet graag, dat hoor je toch aan mijn geklaag, en jut jut jut ik word hier zot!

Mijn medicatie is bijna weg, en via mijn neusding krijg ik alleen nog maar gewone lucht als ondersteuning. Voor de rest gaat het al wat beter. Mijn linker oogje is nog wat slapjes, maar dokter zegt dat alles goed gaat komen. Mama is hier elke dag, en ik mocht vandaag opnieuw op haar schoot zitten. Ik heb ervan geprofiteerd 😛 Alleen spijtig dat haar arm begon te slapen, anders lag ik daar nu nog. Als mama er niet is, probeer ik wat te slapen. Om de zoveel tijd komt zo’n meneer of mevrouw in een wit pak langs, maar veel tijd om te spelen hebben ze niet. Spijtig.

Toen papa deze avond langskwam, heb ik hem een poepje laten ruiken. Mijn poepje, hi hi 😛 Maar mijn buikje doet soms wat pijn, en dan moet ik protjes laten, en dat is niet zo leuk. Ook die buisjes in mijn neus zijn vervelend. Ik hoop dat ik morgen een flesje krijg, want na twee weken heb ik HONGER!