Gangmaker

Deze voormiddag onderging Nandje nog enkele testen: de bloedwaarden aan beide handjes werden gemeten, een echo, … het zag er allemaal goed uit. Dat betekend : weg met de pacemaker-draadjes. Deze lagen opgerold in 2 spuitjes op zijn borstkasje, en zat wel wat in de weg. Lang zijn die dingen! Ze moesten er toch met redelijke kracht uitgetrokken worden! Maar goed nieuws dus, die vervelende dingen zijn nu ook weg. Mama had wel wat werk : pyama uit, bedbad, verse romper en kleertjes. Pardoes overal kaka, vooraan en achteraan, naast de pamper – uiteraard, het mag niet te makkelijk zijn : verse kleren. Ze zijn pas aan: klinisch onderzoek, alles terug uit. Alles terug aan : echo! Alles terug open. Alles toe : draadjes mogen weg = … je raad het al. OK, terug mooi in de plooi : thoraxfoto! In feite wel grappig, voor mij althans 🙂 En Nandje? Ogen zo groot als teljoren; een smile tot achter zijn oren.

Wat schiet nog over van kabelerijen? Wel, dat zijn de maagsonde via de neus, het infuus in de voet en voorts een viertal electroden welke de hartslag en ademhaling meten, alsook de saturatie. Alle waarden zijn perfect. Eén nadeel : als hij stampt, valt de saturatie soms weg (want dat zit ook aan zijn voetje). Nu is het zo dat elke keer een of andere waarde in waarschuwing of alarm gaat, de kamerbel automatisch geactiveerd wordt. En je hoort me al afkomen : Nandje ligt allesbehalve stil (ik heb al twee weken geslapen!). Honderd keer kamer in, alarm uit, kamer uit, alarm aan. Uiteindelijk hebben ze het alarm uitgeschakeld omdat mama er bij is. En mama weet wel wat te doen in geval van nood.

Het eten gaat wel nog niet zo goed. Hij drinkt soms een half flesje, de rest gaat dan via de sonde. Een aantal uren later heeft hij dan totaal geen honger, dan alles via de sonde. Enzovoort. Men gaat bekijken of het aantal voedingen verminderd kan worden, of voeding op vraag. Voor de operatie hebben we een “huilkaart” (het noemt echt zo!) ingevuld, niet zozeer om zijn huilbuien te beschrijven – want die heeft hij zelden – maar eerder om zijn voedings- en slaappatroon te meten. Misschien is men er iets mee, dus we nemen het voor alle zekerheid mee. Voor de rest liggen we nog op koers naar de finish!